(MY SWEET CANARY)
Σκηνοθεσία: Ρόι Σερ
Διάρκεια: 89′
Αξιολόγηση: **
Το «Παύλος Ζάννας» συνεχίζει με συνέπεια να προβάλλει ντοκιμαντέρ, παρουσιάζοντας το πολυεθνικό αφιέρωμα στη μεγάλη τραγουδίστρια του ρεμπέτικου Ρόζα Εσκενάζυ. Το γεγονός της συμπαραγωγής της ταινίας από Ισραήλ, Ελλάδα, Γερμανία και Γαλλία έχει να κάνει με το διεθνές ενδιαφέρον για την προσωπικότητα και ζωή της ερμηνεύτριας, που εντάσσεται άνετα τόσο στην ελληνική όσο και στην τουρκική, αλλά και στην εβραϊκή μουσική παράδοση, μια που οι ρίζες της βρίσκονται και στις τρεις.
Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη και Αθήνα: εκεί και εδώ γεννήθηκε, μεγάλωσε, θριάμβευσε η Ρόζα. Όμως, παρότι στις τρεις προαναφερθείσες πόλεις δεν περιλαμβάνεται λ.χ. το Τελ Αβίβ, η καταγωγή της Εσκενάζυ και οι εκλεκτικές συγγένειες των μεσογειακών μουσικών ακουσμάτων την έκαναν σφόδρα δημοφιλή και αγαπημένη και για τους Εβραίους, εξηγώντας τη ενασχόληση με τα έργα και τις ημέρες της του νεαρού σκηνοθέτη Ρόι Σερ.
Για να αποδώσει ακριβώς αυτή την τριπλή απήχηση της μούσας του για το «Καναρίνι μου γλυκό», ο Σερ προωθεί την ιδέα μιας προσέγγισης κινηματογραφικής, μουσικής, αλλά και ανθρωπολογικής στην τραγουδίστρια, συντελώντας και στην διοργάνωση εντυπωσιακών οπτικών και ηχητικών εκδηλώσεων – παραστάσεων στα τρία κράτη που σημάδεψαν και σημαδεύτηκαν από την τροχιά της Εσκενάζυ: μάλιστα τραγουδούν μια Ελληνίδα (Μάρθα Φριντζήλα), μια Τουρκάλα (Μεχτάπ Ντεμίρ) και μια Ισραηλινή (Γιασμίν Λέβι). Μέσα από την κοινή παρουσία τους, βεβαίως, αλλά και από την αφήγηση του δημιουργού, διαπιστώνουμε και τη λατρεία των εξ Ανατολών συνοδοιπόρων μας στο ρεμπέτικο προς τη Θεσσαλονίκη. Αυτό φαίνεται από τις πρώτες κουβέντες κάθε συμμετέχοντος, προδίδοντας δυστυχώς και μιαν ιδιαίτερη αίσθηση νοσταλγίας για χαμένες πατρίδες από τον Ρόι Σερ, σε ένα συμπαθητικό κινηματογραφικό έργο, που δένει με μια εξαιρετική μουσική συνύπαρξη επί σκηνής. Αν είχαμε καταφέρει και να δούμε δια ζώσης τις «Τρεις χάριτες» στο «Καναρίνι» (ας όψεται η κακή οργάνωση), θα δηλώναμε πιο χαρούμενοι…
Δημοσθένης Ξιφιλίνος