(A TORINΟI LΟ/ THE TURIN HORSE)
Σκηνοθεσία: Μπέλα Ταρ
Παίζουν: Γιάνος Ντέρτζι, Έρικα Μποκ, Μιχάλι Κόρμος
Διάρκεια: 146’
Αξιολόγηση: *****
Στις 3 Ιανουαρίου 1889, ο Νίτσε ρίχτηκε κλαίγοντας στην αγκαλιά ενός αλόγου που ο ιδιοκτήτης του κακοποιούσε βάναυσα. Έπειτα έχασε τις αισθήσεις του και, όταν συνήλθε, δεν ξανάγραψε τίποτα μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Μπέλα Ταρ θα διαλέξει το οριακό γεγονός της ζωής του Γερμανού φιλοσόφου για να αποχαιρετήσει και ο ίδιος οριστικά (;) τον κινηματογράφο. Μόνο που η κάμερά του δεν ενδιαφέρεται για το Νίτσε, αλλά για εκείνον τον άσημο άντρα, την κόρη του και το άλογο που αργοπεθαίνει. Ένα τρίγωνο μοναχικό, παραδομένο σε μια δίνη ανέμων και απόμακρων προφητειών που φαίνεται ότι θα φέρουν το τέλος του κόσμου μέσα από 30 μαεστρικά οργανωμένα πλαν-σεκάνς. Ένα τρίγωνο που περιμένει την Αποκάλυψη, αυτή που ο μεγάλος Ούγγρος σκηνοθέτης κήρυττε ήδη από το άλλο του αριστούργημα «Οι Αρμονίες του Βερκμάιστερ». Και τούτη η Αποκάλυψη θα έρθει μέσα από την διόγκωση των πιο απλών στιγμών, από την ανάδειξή τους σε αισθητικά γεγονότα μεγαλειώδη και αφόρητα: να ανάβεις την φωτιά και να πηγαίνεις κάθε μέρα να ψάξεις νερό, να τρως μια πατάτα με τα δάχτυλα, να βάζεις τον πατέρα σου για ύπνο.
Μέσω της επανάληψης και της διάρκειας, ο Μπέλα Ταρ ενοχλεί και υπνωτίζει, ενώ την ίδια στιγμή αποφλοιώνει αυτό που έτσι γενικά αποκαλούμε «ανθρώπινη κατάσταση» για να φτάσει στον πιο σκληρό της πυρήνα. Φαίνεται, τελικά, πως μετά από αυτό μπορεί να υπάρχει μόνο η σιωπή.
Κωνσταντίνος Σαμαράς