Βασισμένο σε μία σειρά videogames, η ταινία αφορά πρωτίστως τους λάτρεις ταινιών δράσης και δη με ιστορικές αναφορές. Όλα αυτά σε πρώτο επίπεδο, γιατί για τους φίλους του κινηματογράφου που ψάχνονται σε όλα τα είδη, η ταινία έχει πολλά περισσότερα να δώσει. Με δύο λέξεις, η ταινία είναι μια επιτυχημένη σύζευξη ταινιών στυλ Game of Thrones με Matrix, με μία μικρή αναφορά αναζήτησης κάποιου ιστορικού συμβόλου, όπως στα βιβλία του Dan Brown. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κινηματογραφική υπερφόρτωση. Διότι υπάρχει ένα ιστορικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο βασίζεται η αντιπαλότητα των δύο ομάδων της σημερινής εποχής: των Ασασίνων και των Ναιτών, στους απόγονους τους. Ένα θετικό σημείο της ταινίας, είναι ότι – για όποιον δεν έχει ασχοληθεί με τη σειρά video games – δεν είναι ευδιάκριτο να ξεχωρίσει εξαρχής ποιος ο καλός και ποιος ο κακός στην ταινία. Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματα της, τα οποία δεν είναι αυστηρά μονοθεματικά. Ως εκ τούτου, καθώς προχωράει η ταινία και κυρίως προς το τέλος της αφήνεται η εντύπωση προσεταιρισμού στη μία πλευρά, κυρίως επειδή ένας εκ των βασικών ηρώων εξελικτικά αλλάζει στρατόπεδο.
Η ταινία – πέραν των πολλών σκηνών δράσης – προσφέρει στο θεατή τη δυνατότητα να περιπλανηθεί μέσω της κάμερας σε πολλά τοπία από ξένες χώρες σε επίπεδο πανοραμικής θέας που δε δύναται να βιώσει, ακόμη και αν είχε ταξιδέψει στα μέρη αυτά. Επιπλέον, στυλιστικά, στις παρελθοντικές αναφορές κυρίως, εξαιρετική η επιλογή ως επίσημη ένδυση του βασικού ήρωα της ταινίας του Αγκιλάρ με την περίτεχνη κάπα σαν πέπλο, μακράν αποστασιοποιημένος από τη λογική της πανοπλίας των περισσότερων ηρώων εκείνης της εποχής. Απόλυτα συμβατό με τη μετάβαση στη σύγχρονη εποχή, όπου το στυλ είναι απλό, μονοχρωματικό σε λευκό ή γκρίζο, κυρίως μέσα στο εργαστήριο στο οποίο συντελούνται τα πειράματα.
Ερμηνευτικά ο Michael Fassbender είναι από μόνος του ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ταινία, τόσο σωματικά ως υπερήωας ή εξέλιξη του υπερήρωα προγόνου του, όσο και με αυτό το θλιμμένο βλέμμα που από μόνο του αποτελεί προέκταση ερμηνείας. Η Marion Cotillard τόσο ψυχρή όσο το απαιτεί ο ρόλος, εντελώς αποστασιοποιημένη από την ερμηνεία της ως Lady Macbeth στην τότε αντιπαράθεση της με τον Michael Fassbender. Η Ariane Labed σε μικρό ρόλο, έδωσε ερμηνευτική δεινότητα στο βλέμμα της, ενώ οι παλαίμαχοι Charlotte Rampling και – κυρίως – Jeremy Irons απλά επικύρωσαν για μία ακόμη φορά την απαράμιλλη ικανότητα τους να μπορούν να προσαρμόσουν το πηγαίο ταλέντο τους σε κάθε ρόλο, σε κάθε κινηματογραφικό είδους κερδίζοντας τους θεατές. Λίγο πριν τους τίτλους τέλους, όσα ζητήματα έμειναν εκκρεμή, αφήνουν την υπόσχεση για την επόμενη ταινία της σειράς.
Ευτυχία Χ. Κόκκινη
Assassin’s Creed
Περιπέτεια αγγλογαλλικής παραγωγής 2016
Σκηνοθεσία: Justin Kurzel
Πρωταγωνιστούν: Michael Fassbender, Marion Cotillard, Jeremy Irons, Charlotte Rampling, Ariane Labed κ.α.
Υπόθεση: Προς χάριν ενός πειράματος, το οποίο ξεκλειδώνει μνήμες προγόνων, ένας καταδικασμένος σε θάνατο, γλυτώνει την τελευταία στιγμή, προκειμένου να προσπαθήσει να διεισδύσει στη μνήμη του προγόνου του Αγκιλάρ, ο οποίος ηγείτο μίας ομάδας δολοφόνων «Ασασινων» την εποχή της Ιεράς Εξέτασης στην Ισπανία.