Μία απ’τις μεγαλύτερες ιστορίες τρόμου στον κινηματογράφο φαίνεται να είναι σχετική με μία μικρή φανφάρα, το 1955, όταν ο ηθοποιός Charles Laughton κυκλοφόρησε τη μόνη του ταινία, όπου βλέπουμε τη σκηνοθετική του προσπάθεια: μία εκπληκτική γοτθική οπτικοποίηση του μυθιστορήματος του David Grubb, το νότιο εφιαλτικό μυθιστόρημα «Η Νύχτα του κυνηγού».
Πλέον θεωρείται ένα κλασικό έργο, είναι η λυρική, η τρομακτική ιστορία δύο παιδιών που καταδιώκονται από ένα δαίμονα. Ο Robert Mitchum ως μαυροντυμένος ιεροκήρυκας Χάρι Πάουελ, αφυπνιστής και δολοφόνος. Η «Νύχτα» του Laughton έχει αφηγηματική δύναμη και απλότητα. Τα παιδιά φεύγουν απ’τον ποταμό που επιδιώκει το δαίμονά τους και περιβάλλεται απ’όλους τους θορύβους και τους φόβους της νύχτας. Ο Laughton, ένας λαμπρός πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης, δηλώνει ότι ο εφιάλτης, με τον αισθησιασμό και τη δύναμη που έχει, μας δυναμώνει όπως αυτός μπορεί ή όπως εμείς μεταλλασσόμαστε βλέποντάς τον.
Το κοινό σ’αυτές τις ερμηνείες, φυσικά, είναι η έκφραση μίας βαθιάς δυσπιστίας ενάντια στις αρχές. Η ταινία είναι μέρος ενός κινήματος της δεκαετίας του 1950, στις αμερικανικές ταινίες, που αφορούσε, την ανατρεπτική διάθεση, όσον αφορά στις ασφυκτικές ιδιότητες μίας κουλτούρας που κυριαρχεί, η οποία εκτιμά τον καταναλωτισμό και την πουριτανική σχολή, την καλή συμπεριφορά, όπως ορίζεται από την «καθαρή» λογική, σε βάρος ακόμη και της στοιχειώδους ενσυναίσθησης.
Η ταινία έρχεται να ταιριάξει με τις εφιαλτικές ιστορίες που αφορούν σ’ένα παιδί που μαθαίνει ότι οι ενήλικες -και, κατ’επέκταση, οι κανόνες τους- μπορεί όχι μόνο να σφάλλουν, αλλά και να εμπεριέχουν έντονη μοχθηρία. Ο Τζον Χάρπερ (Billy Chapin) έχει μόλις μελετήσει το θάνατο, τη δολοφονία που έκανε στο ληστή της τράπεζας (Peter Graves), όταν αυτός πλησίασε το Χάρι, βρίσκοντας τα ίχνη των κρυφών λαφύρων.
Ο Τζον βλέπει αμέσως στο Χάρι τον τρελό που αυτός είναι, αλλά η μητέρα του Τζον, Βίλα (Shelly Winters), βλέπει, με καταστροφικό τρόπο, στον ιεροκήρυκα, ένα όχημα για την προσωπική της λύτρωση. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως περνούν οι νευρώσεις των ενήλικων ατόμων και οι υστερίες όπως εγγράφονται στην πραγματικότητα, μέσα στην κοινωνία.
«Η Νύχτα Του Κυνηγού» – «The Night Of Hunter»
Σκηνοθεσία: Charles Laughton, Robert Mitchum, Terry Sanders
Σενάριο: Charles Laughton, Davis Grubb, James Agee
Παίζουν: Robert Mitchum, Shelley Winters, Lillian Gish, James Gleason, Billy Chapin.
Γιάννης Φραγκούλης
[sg_popup id=”11″ event=”hover”][/sg_popup]