Αυτό το έντονο φροϋδικό μελόδραμα του Otto Preminger είναι ένα απ’τα ξεχασμένα αριστουργήματα του φιλμ νουάρ. Η Jean Simmons, όμορφη φιγούρα, παίζει την απόλυτη μοιραία γυναίκα, πλούσια κοπέλα που σαγηνεύει το σοφέρ της, ενώ ο μπαμπάς αντιστέκεται στα σχέδιά της.
Η ταινία είναι «ανησυχητικά» δροσερή, με ορθολογική διερεύνηση του τρόμου της σεξουαλικότητας, όσο και τα επόμενα αριστούργημα του Preminger, η «Bunny Lake is missing», μας προκαλεί να κάνουμε μία αξιολόγηση της φρίκης της παιδικής ηλικίας. Τα σκηνικά, οι χαρακτήρες, και οι δράσεις είναι εξαιρετικά στυλιζαρισμένες, αλλά κινείται η κάμερα του Preminger έτσι που τους δίνει μια τρομακτική ενότητα και ρευστότητα, τον εντοπισμό μίας ευθείας, καθαρής γραμμής στην κορυφή ενός λόφου σε μία από τις πιο τολμηρές καταλήξεις, σε μία σεκάνς, στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η παραγωγή έγινε λίγο βιαστικά. Ο λόγος για αυτή τη βιασύνη είναι ότι ο Howard Hughes, ο ιδιοκτήτης της RKO, μόλις έκανε το συμβόλαιο με τη Jean Simmon απ’το στούντιο του J. Arthur Rank και η σταρ, που αντιπαθούσε το Hughes, είχε μόνο 18 ημέρες για να μείνει σ’αυτή τη σύμβαση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι έχουμε αναμφισβήτητα την καλύτερη απόδοση της ταινίας και ο Otto Preminger, γνωστός αυταρχικός με τους ηθοποιούς, βγήκε μ’ένα έξυπνο και συναρπαστικό θρίλερ.
Η ταινία απογειώνεται λόγω και της εξαιρετικής ηθοποιίας του Robert Mitchum και της Simmons, αλλά και των απότομων εναλλαγών του μαύρου με το λευκό, στη φωτογραφία, που κάνει μία αντίστιξη της αμφίβολης ψυχικής κατάστασης του Mitchum με τα ρομαντικά όνειρα και των δύο. Η αγωνία της έκβασης της ιστορίας, η οποία παίζει ανάμεσα στα χρήματα και στον έρωτα, δίνει στην ταινία μία σκοτεινή ενέργεια, απ’την οποία παράγονται τα στοιχεία του θρίλερ.
«Αγγελικό Πρόσωπο» – «Angel Face»
Σκηνοθεσία: Otto Preminger
Σενάριο: Frank Nugent, Oscar Millard, Chester Erskine, Ben Hecht
Παίζουν: Robert Mitchum, Jean Simmons, Mona Freeman, Herbert Marshall.
Γιάννης Φραγκούλης