(THE DARKEST HOUR)
Σκηνοθεσία: Κρις Γκόρακ
Παίζουν: Εμίλ Χιρς, Ολίβια Θίρλμπι, Μαξ Μινγκέλα, Ρέιτσελ Τέιλορ
Διάρκεια: 89’
Αξιολόγηση: •
Ο Σον και ο Μπεν είναι δύο Αμερικάνοι τουρίστες που βρίσκονται στην καρδιά της Μόσχας όταν εισβάλλουν εξωγήινοι στη Γη. Οι εξωγήινοι έχουν σαφώς εχθρικές διαθέσεις και στο πέρασμά τους απορροφούν τον ηλεκτρισμό και οτιδήποτε έχει… παλμό. Οι δύο χαρακτήρες, ακολουθούμενοι από τρεις ακόμη επιζώντες, προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στην ερειπωμένη Μόσχα, ψάχνοντας για τρόπους επιστροφής στην πατρίδα τους…
Υπάρχουν κάποιες ταινίες που είναι τόσο κακές που καταλήγουν να είναι αστείες, και τελικά τις απολαμβάνεις. Αυτό… δε συμβαίνει και με τη συγκεκριμένη ταινία. Για το είδος της επιστημονικής φαντασίας, ακόμα και για τα δεδομένα του Χόλυγουντ, είναι μία ταινία που κάνει τον «Οιωνό» του Σιάμαλαν να μοιάζει με αριστούργημα.
Φτωχικά ανεπτυγμένοι και μονοδιάστατοι χαρακτήρες των οποίων οι πράξεις συνορεύουν με το παράλογο, για το οποίο βέβαια μπορούμε να κατηγορήσουμε το ανεγκέφαλο σενάριο της ταινίας. Κάποτε ο Εμίλ Χιρς μας έκανε να επιθυμούμε σφοδρά να δραπετεύσουμε για road trips αλά Κέρουακ με την ερμηνεία του στο «Into the Wild» κι εδώ σχεδόν εύχεσαι να τον… διασπάσουν οι εξωγήινοι σε χιλιάδες κομματάκια. Ένα παγερό αίσθημα… αδιαφορίας σε καταλαμβάνει βλέποντάς την ταινία, εφόσον είναι αδύνατο να νοιαστείς για όσα συμβαίνουν σ’ αυτήν.
Υπάρχει μία φιλοσοφία του τύπου «πρέπει να βρίσκουμε κάτι θετικό σε όλα», ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αδύνατο. Ίσως η σκηνή με το σκύλο ήταν ενδιαφέρουσα; Ίσως το γεγονός ότι μαθαίνεις επιτέλους ότι οι εξωγήινοι είναι αιωρούμενες πορτοκαλί μπάλες και όχι πράσινα ανθρωπάκια; Ίσως; Ίσως;
Λένα Βρούσια