(POULET AUX PRUNES/ CHICKEN WITH PLUMS)
Σκηνοθεσία: Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό
Παίζουν: Ματιέ Αμαλρίκ, Μαρία ντε Μεντέιρος, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Κιάρα Μαστρογιάνι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Τζαμέλ Ντεμπούζ
Διάρκεια: 93’
Αξιολόγηση: ****
Σα μαγειρική συνταγή πιθανόν να την προσπεράσεις λόγω της ιδιαιτερότητάς της, αναζητώντας κάτι πιο οικείο γαστρονομικά. Σαν ταινία όμως, όχι μόνο δεν την προσπερνάς ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητάς της, αλλά αντίθετα εύχεσαι να είχε κι άλλη μερίδα!
Οι αισθήσεις είναι κυρίαρχες σε αυτό το γαλλικό φιλμ. Αν και ο τίτλος συνειρμικά παραπέμπει στη σκέψη ότι η Γεύση επικρατεί έναντι των υπολοίπων, αυτή ουσιαστικά αποτελεί το κομβικό σημείο της Απώλειας: τη στιγμή που ο ήρωας απαρνείται το πιο αγαπημένο του φαγητό (κοτόπουλο με δαμάσκηνα), παραιτείται πλέον της θέλησης για ζωή.
Κυρίαρχη αίσθηση είναι η Ακοή. Το πιο ανικανοποίητο όργανο ενός μουσικού είναι το αυτί. Όλοι μπορούν να ασχολούνται με την Τέχνη, δε μπορούν όμως όλοι να κάνουν Τέχνη. Μια σύνθεση μπορεί να αποδίδεται άψογα, αδυνατεί όμως να γίνει ευάρεστη στο αυτί, αν δεν την ομορφαίνει το συναίσθημα. Κι όσο δύσκολο ήταν για τον ήρωα να δώσει ζωή σε μια σειρά από νότες μέσα από το βιολί του, τόσο δυσκολότερο ήταν να μείνει στη ζωή, όταν πλέον δε μπορούσε να ακούσει το γνώριμο ήχο τους!
Εξίσου σημαντική με την Ακοή είναι και η Όραση: τα χρώματα, τα κάδρα, η κινηματογράφηση -η Εικόνα γενικότερα- ευφραίνουν το μάτι και του πιο δύστροπου θεατή. Οι δημιουργοί του «Περσέπολις» αποδίδουν ένα live action film με έντονα στοιχεία cartoon, διηγούμενοι ένα λυρικό, αλληγορικό, ρομαντικό παραμύθι για μεγάλους, πλημμυρισμένο από έρωτα, μελαγχολία και μαγεία.
Οσφριστείτε λοιπόν αχόρταγα την ευωδία που αναδύουν τα καρέ της κινηματογραφικής συνταγής και αφήστε την να «αγγίξει» τρυφερά και γλυκόπικρα την καρδιά σας!
Γιάννης Τοτονίδης
Παλαιότερη κριτική για το ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ των Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό. Το ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ των Μαρζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό ήταν προτινόμενο για τις 10 ταινίες των γιορτών.