ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Καλησπέρα σας. Μιλήστε μας για σας.
ΡΑΒΝΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησα από τη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. και τη δραματική σχολή «Παράγκα» του Στέλιου Αμανατίδη. Ως ερασιτέχνης ηθοποιός, ασχολήθηκα με το θέατρο από τα 9 μου χρόνια. Τελειώνοντας τη σχολή έκανα κάποιες θεατρικές δουλειές, πήγα στρατό και με μια βαλίτσα με λίγα ρούχα και πολλά όνειρα και μια παλιά γραφομηχανή πήγα στην Αθήνα. Δούλευα συνέχεια. 35 θεατρικές παραγωγές, διαφημίσεις, παρουσιάσεις εκδηλώσεων, λίγο τηλεόραση και από τους πρωτοπόρους του stand up comedy, έχοντας ήδη ασχοληθεί με το είδος αυτό από τη Θεσσαλονίκη, για 8 χρόνια έπαιζα «Στις νύχτες κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη και μετά αμέτρητες παραστάσεις και μόνος μου και βοηθώντας και πολλούς άλλους στο ξεκίνημά τους
Δ.Β.: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της τέχνης;
Κ.Ρ.: Κάποτε ρώτησα τη Βάσια Τριφύλλη γιατί επέλεξε κυρίως την επιθεώρηση. Μου είπε: «εκείνη με επέλεξε». Έτσι γίνεται πιστεύω και με οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Εκείνη σε επιλέγει και εσύ απλά νομίζεις ότι έχεις «κλίση» ή… «κλείσει» δεν ξέρω…
Δ.Β.: Γιατί επιλέξατε συγκεκριμένα το είδος stand up comedy;
Κ.Ρ.: Νομίζω πως έχω απαντήσει ήδη. Και όταν το ξεκίνησα, τα γέλια του κόσμου και η ενέργεια που έπαιρνα και παίρνω πίσω, ήταν τόσο δυνατά που είπα: «εδώ είσαι!»
Δ.Β.: Μιλήστε μας για την πιο πρόσφατη δουλειά σας.
Κ.Ρ.: Ερμηνεύω το Μονόλογο του Lee Blessing “Oάνθρωπος σκύλος” σε διασκευή και μετάφραση Μάνου Τσότρα. Είναι ένας συναρπαστικός, ιδιαίτερος και τελείως ξεχωριστός μονόλογος, από ό,τι ίσως έχει δει κανείς μέχρι τώρα σε μονόλογο, με πολύ ζωντανή αφήγηση, δράση και σκηνοθετική, αλλά και υποκριτική απόδοση.
Δ.Β.: Πού μπορεί κάποιος να σας απολαύσει αυτή την περίοδο;
Κ.Ρ.: Στο Θέατρο Σοφούλη τις Κυριακές 28 Οκτώβρη και 4 Νοέμβρη στις 8 μ.μ. και από 8 Νοέμβρη κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 9 μ.μ.
Δ.Β.: Έχετε κάνει και θέατρο και τηλεόραση. Τι σας εκφράζει περισσότερο;
Κ.Ρ.: Οπωσδήποτε το θέατρο. Είναι σαν την ερωμένη, που ενώ την έχεις δίπλα σου, σε παιδεύει, σε τυραννάει, ασχολείσαι πάρα πολύ μαζί της, της κάνεις όλα της τα χατίρια, για να… τη χαίρονται οι άλλοι… ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΟΥΡΑ.
Δ.Β.: Αγάπημένος ρόλος που έχετε ερμηνεύσει και ρόλος που ονειρεύεστε να ερμηνεύσετε.
Κ.Ρ.: Φυσικά «Ο Άνθρωπος Σκύλος» που είναι όντως το πιο ωραίο κείμενο – έργο, που μου έχει προταθεί να παίξω. Και θέλω πάρα πολύ να παίξω το έργο του Άρθρουρ Μίλλερ «ο θάνατος του εμποράκου».
Δ.Β.: Σας το εύχομαι. Η φιλοσοφία σας με λίγα λόγια.
Κ.Ρ.: Τώρα πια; Κάνε αυτό που ονειρεύεσαι, γιατί αλλιώς θα το κάνει κάποιος άλλος…
Δ.Β.: Μια φράση που σας εκφράζει.
Κ.Ρ.: «Τελικά δεν είναι ανάγκη να ξοδέψεις μια ολόκληρη καριέρα στο θέατρο, για να καταλάβεις ότι πίσω από τη φλεγόμενη αυλαία του θανάτου δεν υπάρχει καμία συνέχεια». Αν σας φαίνεται απαισιόδοξη, ή απλά δεν καταλαβαίνετε τη σημασία της, ελάτε στο θέατρο Σοφούλη…. θα καταλάβετε!
Δ.Β.: Σίγουρα θα το κάνω. Αγαπημένος σκηνοθέτης, αγαπημένο βιβλίο, αγαπημένη ταινία και αγαπημένη θεατρική παράσταση που είδατε πρόσφατα.
Κ.Ρ.: Γιάννης Σαρακατσάνης. «ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα» του Μπουλγκάκωφ. «Billy Elliot γεννημένος χορευτής» και «madamme Flo» με τη θεϊκή Αντιγόνη Βαλάκου!
Δ.Β.: Η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα.
Κ.Ρ.: Είναι όπως και η Ελλάδα του σήμερα. Σχεδόν ανύπαρκτη ή προστατευμένη από στέγες και ιδρύματα, λόγω ανυπαρξίας κράτους, με ένα θέατρο κατακερματισμένο, με ηθοποιούς που παίζουν κάθε Δευτέρα, ή κάθε Κυριακή -όπως εγώ- ή και μερικοί πιο τυχεροί σε 2 και 3 σκηνές για να βγάλουν τα προς το ζην, ενώ «οι μεγάλοι» και «επώνυμοι» σκηνοθετούν 2, πρωταγωνιστούν σε 3, και όλοι μαζί παίζουν στις «σύγχρονες» Ελληνικές ταινίες, που στην πλειονότητά τους μοιάζουν με ένα μεγάλο επεισόδιο κακοστημένου σήριαλ. Αν δεν σας το είπα, είμαι Αιγόκερως. Όταν ερωτώμαι λέω πάντα την αλήθεια μου. Λιγοστό φως σε ένα… film noir!
Δ.Β.: Σας ευχαριστώ θερμά τόσο για τη συνέντευξη όσο και για την ειλικρίνειά σας και σας εύχομαι καλή επιτυχία και καλή συνέχεια!
Δελίνα Βασιλειάδη