Ο Αμερικανός σχεδιαστής μόδας Tom Ford ήδη γνωστός για την εξαιρετική ταινία του “A single man” με τον Colin Firth επιστρέφει μετά από 7 χρόνια στο σκηνοθετικό του ρόλο με μία ταινία-αλληγορία βασισμένη στη νουβέλα του βραβευμένου Austin Wright. Μία ταινία καθαρά αλληγορική πάνω στο παιχνίδι εκδίκησης που η μυθοπλασία καλλιεργεί. Εδώ η ηρωίδα, μετά από κάποια χρόνια επανάστασης, επιστρέφει αυστηρά προσανατολισμένη στα πρότυπα καθωσπρεπισμού και στους κώδικες της υψηλής κοινωνίας, οι οποίοι επιβάλλουν την αυστηρή προσήλωση σε «ταιριάσματα» αυστηρά υψηλών αποδοχών και συγκεκριμένης επαγγελματικής διαστροφής. Με μία ζωή αυστηρά επαγγελματική, με παραδοχή αποτυχίας στην τωρινή προσωπική ζωή της , ενθουσιάζεται από το λογοτεχνικό κάλεσμα της μοίρας, ξεκινάει το διάβασμα της νουβέλας του πρώην, την απορροφά, τη συγκινεί αυτή η ιστορία δίκαιης εκδίκησης και ενθουσιασμένη προετοιμάζεται να τον συναντήσει. Με μία αυστηρή αντίθεση ανάμεσα στους πολυτελείς χώρους (έπαυλη και γκαλερί) της πραγματικότητας και στους έρημους χωματόδρομους της αμερικάνικης ενδοχώρας της νουβέλας, ο Tom Ford σκιαγραφεί τα ανθρώπινα συναισθήματα, τα οποία ενίοτε βρίσκονται σε λανθάνουσα μορφή και την ειρωνεία που η ίδια η ζωή κρύβει ενεργοποιώντας τα, παραμερίζοντας την – παρ’όλα αυτά αξιοπρεπή – ερμηνεία των ηρώων, προκειμένου να δώσει προβάδισμα στην πρώτη εντύπωση την εικόνα. Η εμφάνιση στους τίτλους αρχής γυναικών γυμνών με αρκετά παραπανίσια κιλά, να χορεύουν προκλητικά επιδεικνύοντας τα είναι απλά η εισαγωγή σε έναν κόσμο αισθητικής ανομίας. Γρήγορα αντιλαμβανόμαστε ότι αποτελούν εκθέματα της γκαλερί, εντελώς αποστασιοποιημένα από τα μέτρα και τα σταθμά, τα αποδεκτά της Υψηλής Κοινωνίας της ηρωίδας. Επιπλέον, δεδομένης της ενασχόλησης του με τη μόδα είτε σε ρούχα, είτε σε καλλυντικά, αναδεικνύεται ειδικός στη σκιαγράφηση των ηρώων με μικρές πινελιές στο ντύσιμο και το μακιγιάζ τους. Το πράσινο φόρεμα που η ηρωίδα φορά για να συναντήσει το μεγάλο της έρωτα συμβολίζει την ελπίδα. Το κραγιόν που η ίδια και η μητέρα της φορούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας είναι έντονο και σε μορφή lustre/sheer συμβολίζοντας την «απατηλή» λάμψη που συνοδεύει τη ζωή τους, με παντελή απουσία της «ματ» σταθερότητας και με έντονο βάψιμο ματιών υποκύπτοντας σε έναν επιπλέον συμβολισμό, αυτόν της υπερφόρτωσης της ζωής με «περιττά». Η ίδια η ηρωίδα, διαισθανόμενη την «απρέπεια» μίας τέτοιας εμφάνισης απέναντι σε κάποιον «απέχων» της τάξης της, λίγο πριν τον συναντήσει, αφαιρεί το κραγιόν. Στο τέλος της ταινίας και λίγο πριν την τελική απάντηση, ο σκηνοθέτης μας κλείνει το μάτι με το κεντρικό μήνυμα του πάνω σε ένα ταμπλό της γκαλερί «REVENGE» συνοψίζοντας τη ζωή της νουβέλας σε μία νοσταλγική παραδοχή της πραγματικότητας.
Nocturnal Animals
Νυκτόβια πλάσματα
Δράμα αμερικανικής παραγωγής 2016
Σκηνοθεσία- σενάριο: Tom Ford (βασισμένο στη νουβέλα «Tony & Susan» του Austin Wright)
Πρωταγωνιστούν: Amy Adams, Jake Gyllenhaal, Aaron Taylor-Johnson, Isla Fisher κ.α.
Υπόθεση: Μία γκαλερίστα έργων τέχνης λαμβάνει εντελώς απρόσμενα τη νουβέλα του πρώην συζύγου της και πρώτου μεγάλου έρωτα της ζωής της. Η νουβέλα αποτελεί βίαιο θρίλερ με σαφή τοποθέτηση εκδίκησης, κάτι που την επηρεάζει σε σημείο να το θεωρεί μεταφορική αλληγορία στη ζωή της.