(PASSION PLAY)
Σκηνοθεσία: Μιτς Γκλέιζερ
Παίζουν: Μίκι Ρουρκ, Μέγκαν Φοξ, Μπιλ Μάρεϊ, Κέλι Λιντς, Ράις Ίφανς, Τζέρι Σόγιερς
Διάρκεια: 94’
Αξιολόγηση: κακό •
Δεν ξέρω αν σας αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά όλοι λίγο – πολύ έχουμε θαυμάσει τις ικανότητες των παικτών της Μπαρτσελόνα και μετά βλέποντας την αθλιότητα των ελληνικών ομάδων, αναρωτιόμαστε αν θα μπορούσαμε να έχουμε κι εμείς μια θέση μέσα στο γήπεδο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον «Άγγελο του πάθους»: είναι από εκείνες τις ταινίες που δύσκολα βγαίνουν από το μυαλό σου, τις θυμάσαι για καιρό, όσο κι αν προσπαθείς να τις ξεχάσεις και σε κάνουν να πιστεύεις πως ίσως κάποτε κι εσύ γυρίσεις τη δική σου…
Ο Μίκι Ρουρκ είναι ένας ταλαντούχος τρομπετίστας, που εξαιτίας του εθισμού του με τα ναρκωτικά, δεν κατάφερε να κάνει μεγάλη καριέρα. Πηγαίνοντας μάλιστα με την λάθος γυναίκα, αυτήν του γκάγκστερ Μπιλ Μάρεϊ, βρέθηκε κυνηγημένος από τη μαφία. Κι ενώ όλα έδειχναν πως ο Μίκι θα σκοτωθεί στην πρώτη σκηνή και η ταινία θα διαρκούσε ευτυχώς μόνο δέκα λεπτά, ξαφνικά εμφανίζονται τέσσερις ασπροφορεμένοι μαλλιάδες (πιθανόν Ινδιάνοι) και τον σώζουν από τη σίγουρη εκτέλεση στη μέση της ερήμου. Αφού θα περιπλανηθεί λίγο, θα βρεθεί σ’ ένα τσίρκο κι εκεί θα γνωρίσει την Μέγκαν Φοξ, η οποία όταν ήταν μικρή έπεσε στο βαρέλι με την red bull κι έβγαλε φτερά! Μεταξύ τους θα δημιουργηθεί ένας ιδιαίτερος δεσμός, θα μπορέσει όμως η «άγγελος» να τον σώσει τελικά;
Έχω δει πολλές πατάτες και πάντα προσπαθώ να βρω κάτι θετικό, αλλά η συγκεκριμένη ταινία είναι η χειρότερη που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Ίσως…
Ορέστης Μανασής