Δεν θα είχε γίνει μουσικός, αν ο προπονητής του στο εφηβικό μπάσκετ δεν τον ανάγκαζε να παραιτηθεί, επειδή τον ήθελε μόνο ως αμυντικό. Δεν θα είχε γνωρίσει τον Τζιμ Μόρισον, αν δεν ακολουθούσε δεύτερες σπουδές στο Τμήμα Διεύθυνσης Φωτογραφίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, όπου ήταν συμφοιτητές. Δεν θα είχαν σχηματίσει τους Doors (Πόρτες), αν δεν γούσταρε εκείνο το ακατέργαστο Moonlight Drive κι αν δεν γνώριζε τον ντράμερ Τζον Ντένσμορ και τον κιθαρίστα Ρόμπι Κρίγκερ σε μια διάλεξη του Μαχαρίσι περί υπερβατικού διαλογισμού.
Δεν θα ξέραμε ίσως τίποτα γι’ αυτούς, αν δεν τους ξαναανακάλυπτε ο Τζακ Χόλτζμαν της Electra Records. Και δεν θα στοίχειωνε όλη τη μετέπειτα μουσική με τα μαγικά του πλήκτρα, αν οι Doors είχαν μπασίστα! Όλοι αυτοί οι αστάθμητοι παράγοντες δούλεψαν τελικά υπέρ της ανθρωπότητας κι ο Ρέι Μάνζαρεκ έγινε αναγκαστικά πρώτη φωνή των Doors μετά τον πρώιμο θάνατο του Μόρισον.
Η διάλυση του γκρουπ τον έβαλε σε προσωπική τροχιά. Έκανε δυο δίσκους με κιθαρίστα τον Τζόε Γουόλς και δύο με τους Nite City. Η X αμερικανοπάνκ κολεκτίβα τον έχρισε παραγωγό των πρώτων τεσσάρων άλμπουμ της. Έπειτα ήρθαν τα θρυλικά Carmina Burana με τον Φίλιπ Γκλας. Συνεργασίες με Ίγκι Ποπ, Echo & The Bunnymen και σύγχρονους από σκηνής ποιητές.
Η αρχή της νέας χιλιετίας τον βρήκε με τον Κρίγκερ να στήνουν τους Doors του 21ου Αιώνα συναντώντας σθεναρή αντίσταση (για το όνομα) από τον Ντένσμορ και τη χήρα του Μόρισον. Ταυτόχρονα θυμήθηκε το σινεμά, απωθημένο που κουβαλούσε από την πτυχιακή μικρού μήκους με τον Τζιμ (Induction, 1965). Γύρισε ένα νεανικό τους σενάριο (Love Her Madly, 2000) εις μάτην. Έγραψε κι ένα μυθιστόρημα (The Poet in Exile, 2001) για τον δήθεν σκηνοθετημένο θάνατο του Μόρισον που ζει ακόμα στις Σεϊχέλες, το οποίο τώρα ετοιμάζεται να γίνει ταινία. Έγραψε κι άλλο, μια ιστορία φαντασμάτων στον αμερικάνικο εμφύλιο (Snake Moon, 2006). Παράλληλα με το σχήμα Μάνζαρεκ-Κρίγκερ, έκανε δυο τελευταίους δίσκους με τον μπλουζ κιθαρίστα Ρόι Ρότζερς. Κι ενδιάμεσα μια Doors παρωδία με τον σάτυρο Γουίρντ Αλ Γιάνκοβιτς.
Ο επιτελικός κιμπορντίστας των Doors, τα πληκτροφόρα σόλα του οποίου πρυτανεύουν όλα τα κλασικά κομμάτια τους, εκοιμήθη στις 20 Μαΐου, 74 ετών, μετά από χρόνια μάχη με τα χολαγγειοκαρκινώματα.
Κώστας Γ. Καρδερίνης