τα_φύλλα_χωρίς_φύλλα

Τα φύλα χωρίς φύλλα της Ελπίδας Σ.

Εκδόσεις Τόπος, σελίδες 204

τα_φύλλα_χωρίς_φύλλα

Το εγχείρημα είναι αν μη τι άλλο πιασάρικο. Απόφοιτη ψυχολογίας, απηυδισμένη από την ανεργία και την ανέχεια, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το σώμα της για να βγάλει τα προς το ζην ως κολ γκερλ, συνοδός πολυτελείας, πείτε το όπως θέλετε. Δυόμισι χρόνια μετά, έχοντας πάει με μπόλικους άντρες κι έχοντας εξασφαλίσει μια οικονομική άνεση, αποφασίζει να καταθέσει σε μερικά κομμάτια χαρτιού τη γνώση που έχει αποκομίσει, συνδυάζοντας την προσωπική της εμπειρία με τις σπουδές. Αποφεύγοντας να μιλήσει για γαργαλιστικές λεπτομέρειες που όλοι εμείς οι ηδονοβλεψίες αναγνώστες θα προσμέναμε να μας εκμυστηρευτεί, προτιμάει να δώσει τη δική της οπτική πάνω στις σχέσεις των δυο φύλων, τα σεξουαλικά παιχνίδια εξουσίας, την τάση της γυναίκας να λειτουργεί ως πλανεύτρα και του άντρα να ψάχνει τρόπους να πλανευτεί, τα ψέματα και τις μισές αλήθειες.

Η αλήθεια είναι πως η ανάγνωση κυλάει με χαρακτηριστική άνεση και το βιβλίο ρουφιέται στο πιτς φιτίλι. Αυτό, όμως, αν και από μόνο του είναι ένα προτέρημα, δεν αρκεί. Προς απογοήτευσή μου, οι απόψεις που καταθέτει η πρώην συνοδός κυρίων και νυν συγγραφέας, με ενίοτε επιστημονικό στόμφο, είναι τόσο συντηρητικές όσο οι «προχωρημένες» μεσημεριανές και βραδινές πικάντικες εκπομπές που μιλούν για σχέσεις. Τα πατροπαράδοτα κλισέ της πατριαρχικής μας κοινωνίας επαναλαμβάνονται, άντρες και γυναίκες τσουβαλιάζονται σε μεγάλες κατηγορίες, ενώ η συγγραφέας (όπως και τόσοι άλλοι) παρερμηνεύει την έννοια του φεμινισμού. Εν πάση περιπτώσει, εσάς μπορεί να σας πείσει, αν της δώσετε την ευκαιρία. Εμένα προσωπικά μ’ έχασε.

Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος