«Είμαστε όλοι Έλληνες», μεταγραφή τηλεπωλητή Μπουμπούκου και ροπαλοφόρου Βορίδη σε νέα ποδοσφαιρική ομάδα, άνθρωποι που κοιμούνται στο δρόμο, ιπτάμενα μνημόνια στη Βουλή, βουλευτές που βλέπουν ματς στο καφενείο της Βουλής, ενώ έξω η αστυνομία ξεμένει από δακρυγόνα, ο πλουσιότερος αρχηγός κόμματος Καρατζαφέρης δηλώνει ότι «οι Έλληνες μπορούν να αντέξουν χωρίς λεφτά», νεοκλασικά καμένα, «επαναστάτες» που νομίζουν ότι είναι αριστεροί και κλείνουν ελληνικά πανεπιστήμια γιατί απλά μπορούν, ενώ στο ξένο πανεπιστήμιο και παράλογα βιβλία αγοράζουν και αντιλαϊκά δίδακτρα πληρώνουν… Και μέσα σε όλα αυτά, δυο άτομα μπαίνουν σαν κύριοι στο Μουσείο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαίας Ολυμπίας (μόλις 40 μέρες μετά την κλοπή του Πικάσο και του Μοντριάν από την Εθνική Πινακοθήκη), δένουν και φιμώνουν με την ησυχία τους τη μοναδική φύλακα, σπάνε τις γυάλινες προθήκες, αρπάζουν πάνω από 60 εκθέματα και αποχωρούν ανενόχλητοι.
Δεν ξέρω γιατί αυτό το τελευταίο με έχει ενοχλήσει πιο πολύ από όλα αυτά που ζούμε τις τελευταίες μέρες. Κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να μου πει ότι «εδώ ο κόσμος πεθαίνει της πείνας κι εσύ στεναχωριέσαι για τα αγάλματα;» Όντως, τα πράγματα είναι δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Την ίδια στιγμή όμως σκέφτομαι τη Μελίνα, που έλεγε ότι «Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό. Για την Ελλάδα, αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της και αν το χάσουμε αυτό δεν είμαστε ΚΑΝΕΙΣ». Και αναρωτιέμαι: αν δεν μπορούμε να προστατέψουμε την τέχνη και τον πολιτισμό, τα μοναδικά μας πια καταφύγια στον παραλογισμό που βιώνουμε καθημερινά, είμαστε άξιοι για οτιδήποτε άλλο;
Μαριάννα ΒασιλείουΜαριάν