ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μόνιμη Έκθεση κοστουμιών «Ίχνη του εφήμερου» στο Βασιλικό Θέατρο
Αναπόσπαστο κομμάτι του Βασιλικού Θεάτρου έχει γίνει η μόνιμη έκθεση κοστουμιών με τίτλο «Ίχνη του εφήμερου», που παρουσιάζει την 56χρονη ιστορία του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Η έκθεση θα συνεχίσει να φιλοξενείται στο φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου με περιηγήσεις καθ’ όλη τη χειμερινή περίοδο 2017- 2018. Ένα μέρος της πλούσιας συλλογής του βεστιαρίου του ΚΘΒΕ απέκτησε μόνιμη στέγη στο κέντρο της πόλης, άμεσα προσβάσιμη στο ευρύ κοινό, το ενδιαφέρον του οποίου επιβεβαίωσε τις προσδοκίες του Οργανισμού. Κοστούμια υψηλής αισθητικής από σημαντικές παραστάσεις που παρουσίασε το ΚΘΒΕ στη διάρκεια των 56 χρόνων λειτουργίας του εκτίθενται σε ειδικά σχεδιασμένες βιτρίνες που δένουν αρμονικά με τον χώρο. Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει η σκηνογράφος-ενδυματολόγος Ιουλία Σταυρίδου. Η έκθεση περιλαμβάνει 80 κοστούμια, σχεδιασμένα από σημαντικούς έλληνες ενδυματολόγους, όπως οι: Γιώργος Βακαλό, Βασίλης Βασιλειάδης, Σπύρος Βασιλείου, Ντένη Βαχλιώτη, Απόστολος Βέττας, Νίκος Εγγονόπουλος, Λίζα Ζαΐμη, Γιώργος Ζιάκας, Κλεόβουλος Κλώνης, Κέννυ ΜακΛέλλαν, Ιωάννα Μανωλεδάκη, Γιάννης Μετζικώφ, Δημήτρης Μυταράς, Νίκος Σαχίνης, Βασίλης Φωτόπουλος, Διονύσης Φωτόπουλος κά.
[wp_ad_camp_1]
Στη Δίνη του Μεγάλου Πολέμου: Η Θεσσαλονίκη της Στρατιάς της Ανατολής
Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού διοργανώνει την περιοδική έκθεση με τον τίτλο «Στη Δίνη του Μεγάλου Πολέμου: Η Θεσσαλονίκη της Στρατιάς της Ανατολής» η οποία θα διαρκέσει έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2018. Αφορμή για τη διοργάνωση της έκθεσης αποτέλεσε η συντήρηση και φύλαξη που το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού ανέλαβε για το πρωτότυπο σχέδιο του Ερνέστ Εμπράρ της συλλογής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας – Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας. Το έργο αποτυπώνει το τμήμα της πλατείας Αριστοτέλους πάνω από την Εγνατία, όπου σύμφωνα με τον σχεδιασμό που προτάθηκε μετά την πυρκαγιά προβλεπόταν να στεγαστεί το Δημαρχείο και η Διοίκηση της Πόλης. Πέρα από τη συνήθη πρακτική που αντιμετωπίζει το σχέδιο Εμπράρ μεμονωμένα ως κορυφαία στιγμή της πολεοδομίας της Θεσσαλονίκης, η παρούσα έκθεση επιχειρεί να εντάξει το έργο στο ιστορικό πλαίσιο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της παρουσίας της Στρατιάς της Ανατολής στην πόλη, όπως αυτή μαρτυρείται μέσα από τις αναπαραστάσεις των ξένων στρατιωτών ή μη. Η Θεσσαλονίκη βρέθηκε στο επίκεντρο των εξελίξεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το φθινόπωρο του 1915 όταν δημιουργήθηκε το Μακεδονικό Μέτωπο που προέκυψε ως συνέπεια της βουλγαρικής επίθεσης στη Σερβία και οδήγησε στην έλευση της Στρατιάς της Ανατολής στην πόλη. Η πόλη από το 1915 έως το 1918 μετατράπηκε σε ένα απέραντο «περιχαρακωμένο στρατόπεδο», υποδέχτηκε περίπου 900 χιλιάδες στρατιώτες και μεγάλα κύματα προσφύγων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν προσωρινά σε εκκλησίες, δημόσια κτήρια και καταυλισμούς, περιέθαλψε στα νοσοκομεία της πολλούς τραυματίες, αποτέλεσε «φωλιά των κατασκόπων». Η Θεσσαλονίκη αναδείχτηκε σε κεντρική σκηνή του Εθνικού Διχασμού, καθώς εδώ εκδηλώθηκε το κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Η αναστάτωση που γνώρισε η πόλη κορυφώθηκε με την καταστροφική πυρκαγιά τον Αύγουστο του 1917. Ωστόσο, όλο αυτό το ανθρώπινο πλήθος που συνέρρευσε στην πόλη βρισκόταν στα μετόπισθεν του Μακεδονικού Μετώπου και η Θεσσαλονίκη παρέμενε κέντρο ανεφοδιασμού σε έμψυχο και άψυχο υλικό για τις πολεμικές επιχειρήσεις της Αντάντ στην περιοχή. Οι μεγαλύτερες απώλειές του προήλθαν από τις ασθένειες και όχι τις πολεμικές συγκρούσεις και οι μεγαλύτερες υλικές φθορές προέκυψαν λόγω της πυρκαγιάς του 1917. Πρωτότυπα φωτογραφικά άλμπουμ με λήψεις της επίσημης Φωτογραφικής Υπηρεσίας της Στρατιάς της Ανατολής, αλλά και άλλες ερασιτεχνικής παραγωγής, γυάλινες διαφάνειες προβολής, ζωγραφικά έργα, επιστολικά δελτάρια, σχέδια και εκδόσεις της εποχής επιχειρούν να ανασυνθέσουν ιστορικά τον τόπο και τον χρόνο. Αναπαραστάσεις που μεταφέρουν την εικόνα ότι στη δίνη του Μεγάλου Πολέμου (1914-1918) η Θεσσαλονίκη βρέθηκε κυριολεκτικά στο «μάτι του κυκλώνα». Μια φαινομενική νηνεμία που διαφαίνεται σε στερεότυπα που δημιουργήθηκαν ή διατηρήθηκαν την περίοδο αυτή: οι «Κηπουροί της Θεσσαλονίκης» για τους στρατιώτες της πολεμικής απραξίας των μετόπισθεν, «η πολυπόθητη πόλη» και «το μαργαριτάρι του Αιγαίου» για τη γραφική και εξωτική Θεσσαλονίκη. Στην έκθεση συμπεριλαμβάνονται αυθεντικά αντικείμενα της εποχής από τη δωρεά του Γεώργιου Κιουρτζιάν προς το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.
[wp_ad_camp_1]
«Μεσαιωνικοί θησαυροί» από τη Βαρσοβία στη Θεσσαλονίκη
Η έκθεση «Μεσαιωνικοί θησαυροί» από τη Βαρσοβία στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης έως τις 15 Απριλίου 2018 και είναι μια περιοδεύουσα έκθεση παραγωγής του Κρατικού Αρχαιολογικού Μουσείου Βαρσοβίας (KAMB), με πολλούς ήδη σταθμούς σε πόλεις τις Πολωνίας και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και έχει ως στόχο να παρουσιάσει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό μερικά από τα πολυτιμότερα και πιο αντιπροσωπευτικά αντικείμενα των συλλογών του KAMB. Παρουσιάζονται 445 εκθέματα, στη συντριπτική τους πλειονότητα κοσμήματα αλλά και άλλου είδους περίτεχνα εξαρτήματα ένδυσης, όπως δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, βραχιόλια, πόρπες, περίαπτα, περιδέραια, πόρπες ζωνών, χάντρες, σταυροί, εγκόλπια κ.ά. Η εκθεσιακή αφήγηση οργανώνεται σε 11 θεματικές ενότητες, ανάλογα με τα είδη, τις χρήσεις και τις τεχνικές διακόσμησης και κατασκευής των κοσμημάτων, ενώ ξεχωριστή ενότητα συνιστά ο περίφημος «Θησαυρός του Borucin». Τα αντικείμενα της έκθεσης είναι κατασκευασμένα από ποικίλα πολύτιμα υλικά (ασήμι, χρυσό, μπρούντζο, γυαλί, ημιπολύτιμους λίθους κ.ά.) και προέρχονται από ανασκαφικές έρευνες που έχουν διεξαχθεί στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα σε αρχαιολογικές θέσεις στην Πολωνία, τη Λευκορωσία και την Ουκρανία, καθώς και από ιδιωτικές συλλογές του 19ου αιώνα. Μέσα από τη συγκεκριμένη συλλογή σκιαγραφείται μία εικόνα των διαφορετικών διακοσμητικών στυλ και τύπων κοσμημάτων που ήταν σε χρήση κατά την πρώιμη μεσαιωνική περίοδο στην Πολωνία και σε άλλες περιοχές της κεντρικής Ευρώπης, ιδιαίτερα αυτές που κατοικήθηκαν από σλαβικούς πληθυσμούς. Η έκθεση αποτελεί το επιστέγασμα της συνεργασίας που είχε το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης με το Κρατικό Αρχαιολογικό Μουσείο Βαρσοβίας τα δύο τελευταία χρόνια (2015-2016), μια συνεργασία που ξεκίνησε με αφορμή την παρουσίαση στην Πολωνία (Αρχαιολογικό Μουσείο Πόζναν και Κρατικό Αρχαιολογικό Μουσείο Βαρσοβίας) της περιοδικής έκθεσης του ΑΜΘ “Everyday Life In Prehistoric Macedonia”.
[wp_ad_camp_1]
«Θεσσαλονίκης Εμπόριον 1870-1970»: Η ιστορία του παλαιού εμπορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης
Μέχρι τις 31 Μαρτίου 2018 το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) παρουσιάζει την περιοδική έκθεση «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΜΠΟΡΙΟΝ 1870-1970» στο Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς. Πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό ζωντανεύει την παραγωγική ιστορία του παλαιού εμπορικού κέντρου της πόλης, κατά την περίοδο 1870-1970. Η έκθεση, η οποία βασίστηκε στο ερευνητικό πρόγραμμα που εκπόνησε ο Δρ. Ευάγγελος Χεκίμογλου, τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Από την ίδρυση της έως τις μέρες μας και παρά τις αναπόφευκτες ανακατατάξεις η Θεσσαλονίκη υπήρξε, για μεγάλα διαστήματα, οικονομικό κέντρο ενός εκτεταμένου παραγωγικού χώρου. Ακόμα και κατά την ταραγμένη εκατονταετία 1870-1970, η πόλη γνώρισε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης χάρη κυρίως στο εμπόριο. Το τμήμα της πόλης που βρίσκεται βορειοανατολικά από το λιμάνι και νοτιοδυτικά από τη διασταύρωση της Εγνατίας και της οδού Βενιζέλου ορίζεται ως το παλαιό εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η περιοχή ενσωμάτωσε σταδιακά και άλλες χρήσεις, δραστηριότητες και ανάγκες, οι οποίες διαφοροποίησαν την παραδοσιακή της λειτουργία και τον αρχικό της χαρακτήρα. Στα χρόνια αυτά δραστηριοποιήθηκαν εκεί πολυάριθμες επιχειρήσεις, στις οποίες εργάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι. Τρόφιμα, ενδύματα, υπηρεσίες αποτέλεσαν βασικό κορμό του εμπορίου της πόλης, τόσο πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και μετά. Τα ειδικά χαρακτηριστικά αυτών των επαγγελμάτων οδήγησαν στη δημιουργία άλλοτε κλειστών αγορών, και άλλοτε καταστημάτων και εργαστηρίων. Αυτή την ιστορία φιλοδοξεί να αφηγηθεί η έκθεση, ρίχνοντας φως σε δώδεκα δρόμους γύρω από δύο πλατείες, δύο εμπορικές γειτονιές και δύο αγορές. Οι επισκέπτες θα περιηγηθούν νοερά το ιστορικό κέντρο, θα γνωρίσουν τις διαδοχικές επαγγελματικές χρήσεις όλης αυτής της περιόδου και θα αφουγκραστούν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της πόλης. Η πρώτη ενότητα της έκθεσης εντοπίζει σημαντικούς σταθμούς στην οικονομική ιστορία της Θεσσαλονίκης, εξετάζοντας παράλληλα τον χώρο, τις υποδομές, τη βιομηχανία και τους ανθρώπους, δυνάμεις δηλαδή που αλληλοεπιδρούν στην εμπορική δραστηριότητα. Η δεύτερη ενότητα παρουσιάζει το παλαιό εμπορικό κέντρο και αναδεικνύει τις εμπορικές δραστηριότητες που επικράτησαν σε κάθε δρόμο, για πρώτη φορά με βάση τα μητρώα των επιμελητηρίων και τις εγγραφές των εμπορικών οδηγών.
[wp_ad_camp_1]
Έκθεση φωτογραφίας «Παράλληλες ματιές Ι»
Δυο φωτογράφοι, ο Δημήτρης Βαρδακαστάνης και ο Γιάννης Τζέμος, εκθέτουν στη Ζώγια (Αλ.Σβώλου 54) μέχρι τις 11 Μαρτίου 2018 δουλειές τους και «συνδιαλέγονται» μέσα από το προσωπικό τους βλέμμα. Ο πρώτος αναζητεί την έμπνευσή του “Μετά τη βροχή”, ενώ ο δεύτερος εκθέτει “Φωτογραφίες σε καμβά”. Η κοινή τους έκθεση είναι η πρώτη της σειράς “Παράλληλες ματιές”.
Μετά τη βροχή: Ο Δημήτρης Βαρδακαστάνης στις δικές του φωτογραφίες ακολουθεί, όπως λέει “την επιθυμία να ξεπορτίσει με το που σταματάει να βρέχει”. Περιπλανιέται στην πόλη, παρατηρεί τις εικόνες που εκτυλίσσονται μπροστά του, σκέπτεται, προβληματίζεται, απογοητεύεται, του είναι όλα κοινότοπα και αδιάφορα.
Φωτογραφίες σε καμβά: Ο Γιάννης Τζέμος κάθε φορά που ξανακοιτούσε τις παλιές αναλογικές φωτογραφίες του, σκεφτόταν πάντα ότι αξίζει κάποια στιγμή ν’ αποκτήσουν μια άλλη διάσταση πέραν της αναμνηστικής. Οι φωτογραφίες αυτής της έκθεσης, τραβήχτηκαν στην Ιταλία, στις επαρχίες Βένετο, Ούμπρια και Τοσκάνη, την τριετία 2004 – 2007, επεξεργάστηκαν με πρόγραμμα φωτογραφικής ζωγραφικής και παρουσιάζονται για πρώτη φορά δημόσια μ’ αυτό τον τρόπο, με μια τεχνική που έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής, ειδικά στους Ρώσους φωτογράφους.
Ισαύρων 12- Διαγώνιος, τηλ: 2310281614
[wp_ad_camp_1]
«Το ηχοτοπίο της πυρκαγιάς: απόηχοι από τη Θεσσαλονίκη του 1917»
Η έκθεση με κύριο «έκθεμα» τη σύνθεση ενός ηχοτοπίου (soundscape composition), εμπνευσμένη από τα ιστορικά τεκμήρια για το δραματικό γεγονός που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, παρουσιάζεται στο Λαογραφικό – Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας – Θράκης μέχρι τις 9 Ιουνίου. Πώς βιώνουν οι κάτοικοι μιας πόλης ένα καταστροφικό συμβάν, όπως μια μεγάλη πυρκαγιά; Πώς εγγράφεται το συμβάν αυτό στη μνήμη της πόλης και πώς μπορούμε σήμερα να το προσεγγίσουμε και να το κατανοήσουμε; Η έκθεση προτείνει ως μέσα τον ήχο και την ακρόαση. Ακούω το ηχοτοπίο της πυρκαγιάς σημαίνει ότι αναζητώ τα νοήματα των ήχων, νοήματα πολιτισμικά, που παράγονται, δηλαδή, στον ιστορικό χωροχρόνο στο πλαίσιο του συλλογικού βίου. Τη σύνθεση του ηχοτοπίου υπογράφει ο Δημήτρης Μπάρκας.
[wp_ad_camp_1]
Έκθεση «1917: Μνημεία στις φλόγες»
Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης παρουσιάζει την έκθεση «1917: Μνημεία στις φλόγες» στο Μπέη Χαμάμ (Λουτρά Παράδεισος). Το 1917 η Θεσσαλονίκη μετρούσε μόλις πέντε χρόνια στο ελληνικό κράτος. Η πόλη ισορροπούσε ανάμεσα στον πολυπολιτισμικό της χαρακτήρα και τη νέα ελληνική διοίκηση σε ένα περιβάλλον ρευστότητας που εντεινόταν από την εμπλοκή στο Μεγάλο Πόλεμο. Με τη φωτιά του Αυγούστου του 1917 σφραγίστηκε ένα άγνωστο για μας παρελθόν, δημιουργήθηκε, όμως, μια νέα πόλη. Πολλές από τις καθημερινές φωνές της πόλης του 1917 έχουν σωπάσει. Μουσουλμάνοι και Εβραίοι, με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 και το Ολοκαύτωμα το 1943, πλήρωσαν το βαρύτερο τίμημα στη μνήμη. Νησίδες μνήμης, σημεία αναφοράς και ιστορικές σταθερές, σε κάθε εποχή, σε κάθε αλλαγή, καταστροφή και ανασύνταξη της πόλης, ήταν και θα είναι τα μνημεία της. Ζωντανεύουν από τους ανθρώπους, αυτούς που έφυγαν και αυτούς που έρχονται, και διατηρούν ενεργή τη μνήμη στην πόλη.
[wp_ad_camp_1]
Έκθεση «Ειδώλιο. Ένας μικρόκοσμος από πηλό»
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης παρουσιάζει μέχρι τις 30 Απριλίου 2018 την περιοδική έκθεση με τίτλο: «Ειδώλιο. Ένας μικρόκοσμος από πηλό». Η έκθεση είναι αφιερωμένη στα πήλινα ειδώλια, μια ιδιαίτερα σημαντική κατηγορία αρχαιολογικών αντικειμένων. Ειδώλια κατασκευάζονταν στον ελληνικό κόσμο από την προϊστορική εποχή μέχρι το τέλος της αρχαιότητας και έτσι αποτελούν χαρακτηριστικό εύρημα των ανασκαφών τόσο σε νεκροταφεία όσο και σε οικισμούς προϊστορικών και ιστορικών χρόνων. Η έκθεση αναπτύσσεται σε δύο αίθουσες: Στην πρώτη παρουσιάζεται διαχρονικά η εξέλιξη του ειδωλίου από τη νεολιθική έως τη ρωμαϊκή εποχή παρέχοντας στον επισκέπτη μια πανοραμική εικόνα της παραγωγής ειδωλίων στις σημαντικότερες αρχαιολογικές θέσεις της Μακεδονίας και της Θράκης ανά εποχή. Στη δεύτερη αίθουσα τα ειδώλια παρουσιάζονται σε θεματικές ενότητες με βάση τις ερμηνείες και τα σημαινόμενά τους. Συνολικά, παρουσιάζονται 672 ειδώλια.
Δελίνα Βασιλειάδη