Ο χρόνος δεν έχει λαθέψει, δεν έχει κλέψει απ’αυτή την ταινία οποιαδήποτε από τα αριστοτεχνικά κινηματογραφικά στοιχεία της. Εδώ ο Huston παντρεύει όλα τα δυναμικά στοιχεία και εξορκίζει όλες τις αδυναμίες της κινηματογραφίας του.
Οι ηθοποιοί παίζουν με χειρουργική ακρίβεια, καθοδηγούνται με άψογη στρατηγική, δεν υπάρχει κάποια αδυναμία στις ηθοποιίες. Η κάμερα κινείται με τέτοιο τρόπο που φτιάχνει ένα αυστηρά δομημένο ποίημα, όπως η κίνησή της προς τα αριστερά σ’ένα μονοπλάνο, μιμούμενο τη ματιά του ανθρώπου που ψάχνει κάτι να βρει για να δει.
Η προφανής γοητεία που οι δημιουργοί της ταινίας αισθάνονται για τους χαρακτήρες τους, δίνει στην ταινία μια αρχοντική αύρα που τη διαφοροποιεί απ’τις δεκάδες ταινίες εκείνης της εποχής και των επόμενων χρόνων. Η προθυμία απ’όλους τους ηθοποιούς να παίζουν τους ρόλους τους χωρίς πληθωρικό συναίσθημα ή περίεργες εξάρσεις για να μας πείσουν ότι έχουν κάνει κάτι καλό, δίνει τη γοητεία της απλότητας.
Η «Ζούγκλα της ασφάλτου» δε διστάζει να κρατήσει αποστάσεις απ’την πραγματικότητα και να δείξει ότι οι επαγγελματίες τολμούν να δώσουν μία άλλη αίσθησή της. Είναι μία ταινία που ερευνά το έγκλημα χωρίς να γοητεύεται απ’αυτό, δεν πέφτει σ’έναν ιμπρεσιονισμό όπου δημιουργούνται ηρωικές φιγούρες εκεί που δεν υπάρχουν.
Ο σκηνοθέτης φτιάχνει το μύθο του έτσι ώστε να γίνει πιστευτός, να φαίνεται ότι «έχει βγει απ’τη ζωή» ενώ είναι με λεπτομέρεια υπολογισμένα δομημένος απ’την αρχή της αφήγησης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, έτσι όπως έχει φτιαχτεί αυτή η ταινία, δεν μπορεί κανείς να την πειράξει, φοβάται ότι αν βγάλει ή αν προσθέσει κάτι, θα την καταστρέψει.
«Η Ζούγκλα Της Ασφάλτου» – «The Asphalt Jungle»
Σκηνοθεσία: John Huston
Σενάριο: John Huston, Ben Maddow, W. R. Burnett (μυθιστόρημα)
Παίζουν: Sterling Hayden, Louis Calhern, Jean Hagen, James Whitmore, Sam Jaffe.
Γιάννης Φραγκούλης