(POULET AUX PRUNES/ CHICKEN WITH PLUMS)
Σκηνοθεσία: Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Παρονό
Παίζουν: Ματιέ Αμαλρίκ, Μαρία ντε Μεντέιρος, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Κιάρα Μαστρογιάνι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Τζαμέλ Ντεμπούζ
Διάρκεια: 93’
Αξιολόγηση: ***
Το δίδυμο των Μαρτζάν Σατραπί και Βενσάν Παρονό ενώνει τις δυνάμεις του για δεύτερη φορά, μεταφέροντας και πάλι στη μεγάλη οθόνη ένα κόμικ της Σατραπί. Σε σχέση με το «Περσέπολις», οι αλλαγές είναι σημαντικές. Εγκαταλείπεται το ασπρόμαυρο κινούμενο σχέδιο, η πρωτότυπη ιστορία διασκευάζεται, η ταινία αφθονεί σε χρώματα και κινηματογραφικά τρικ. Είναι σχεδόν αυτονόητο βέβαια, πως επί της ουσίας δεν απομακρυνόμαστε ιδιαίτερα από το χώρο των κινουμένων σχεδίων. Το στιλιζάρισμα διακρίνεται από μία «κόμικ» αισθητική, η φωτογραφία είναι ονειροπόλα και οι ηθοποιοί είναι καρτούν με σάρκα και οστά. Το χιούμορ αναμειγνύεται αδιάκοπα με το δράμα, έχοντας συνεχώς και ολίγον πιεστικά κατά νου την ανάδυση μία αίσθησης γλυκόπικρου, τη διήγηση ενός παραμυθιού εξωτικού και ταυτόχρονα οικείου. H γαλλοτραφής Σατραπί μας δίνει την περσική εκδοχή της «Αμελί». Μία ιστορία γλυκιά και τρυφερή που κινδυνεύει να εκτραπεί προς το γλυκερό αλλά το αποφεύγει οριακά.
Η αλήθεια είναι πως σε σχέση με το «Περσέπολις», όπου διατρέχεται η νεότερη ιρανική ιστορία, ο φιλμικός πυρήνας μοιάζει αρκετά «άδειος», ενώ ορισμένα σημεία δείχνουν απροσανατόλιστα. Μολαταύτα, η αγωνία για το πολύπαθο έθνος του Ιράν είναι και πάλι παρούσα, απλώς όχι τόσο στο προσκήνιο αλλά περισσότερο στο παρασκήνιο. Μέσα από την ιστορία ενός ήρωα που αιθεροβατεί και δραπετεύει από ένα περιβάλλον που έχει αναγάγει την ηθικολογία σε θεμέλιο λίθο του. Μέσα από μία μουσική που μετατρέπεται σε αληθινή δημιουργία μονάχα όταν γίνεται ένα με την ψυχή και την επιθυμία που ξεγλιστρά σαν άμμος από τα χέρια. Μέσα από μια κινηματογραφική γραφή, η οποία παρά τις όποιες ευκολίες της, σε ωθεί να την απολαύσεις πλάνο προς πλάνο.
Γιώργος Παπαδημητρίου