ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ (END OF WATCH)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Άγιερ
Παίζουν: Τζέικ Τζίλενχαλ, Μάικλ Πένια, Άννα Κέντρικ, Ναταλί Μαρτίνεζ, Αμέρικα Φεράρα, Κόντι Χορν
Διάρκεια: 109′
STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6, VILLAGE COSMOS 2 (2η εβδομάδα)
Στην τρίτη του μόλις ταινία ως σκηνοθέτης ο Ντέιβιντ Άγιερ καταγράφει τη ρουτίνα δυο αστυνομικών στο Λος Άντζελες. Πρώτο μέλημά του είναι να πετύχει την απόλυτη αληθοφάνεια. Η καταιγιστική δράση, που έχουμε συνηθίσει σε ταινίες με ανάλογη θεματική, παραμερίζεται χάριν μιας πιο πειστικής και ήπιων τόνων κινηματογραφικής ματιάς. Ο χαρακτήρας ντοκουμέντου, που θέλει να προσδώσει ο Άγιερ στην «Περιπολία», γίνεται εμφανής από το πρώτο λεπτό μέσα από τις κύριες σκηνοθετικές επιλογές: κάμερα στο χέρι και ασταθή πλάνα από υποκειμενική οπτική. Ας παραβλέψουμε το γεγονός πως αυτό το κινηματογραφικό ύφος αποβαίνει αρκετά κουραστικό για το θεατή. Το κύριο, ίσως, μειονέκτημα της ταινίας είναι πως ο ρεαλισμός γίνεται αυτοσκοπός, ένας βωμός στον οποίο θυσιάζονται οι λοιπές αρετές που πρέπει να διακρίνουν ένα δημιούργημα. Ο ρεαλισμός δεν μπορεί από μόνος του να αποτελέσει τον πυρήνα μιας ιστορίας, είναι απλώς ένας τρόπος για να τη διηγηθεί κανείς. Οι χαρακτήρες είναι ατελείς και δεν επιτρέπουν ψυχική ταύτιση περισσότερο από ότι ένας τυχαίος περαστικός σε κάποιο τηλεοπτικό ρεπορτάζ, παρά την πρόχειρη προσπάθεια του Άγιερ για το αντίθετο μέσα από τη βεβιασμένη αναφορά στην προσωπική ζωή των δύο πρωταγωνιστών. Ο κεντρικός μύθος απουσιάζει επίσης, καθώς βαρετά περιστατικά με χαλαρότατη σύνδεση -περιπολίες, συλλήψεις, έρευνες στα σπίτια- διαδέχονται το ένα το άλλο. Απογυμνωμένο από χαρακτήρες και αξιόλογη πλοκή το φιλμ δε γεννά κανένα ενδιαφέρον. Εξάλλου, δύσκολο είναι να αποδεχθεί κανείς την εξιδανικευμένη εικόνα που δίνεται για τους φρουρούς της τάξης, οι οποίοι πάντοτε δρουν με ηρωική αυταπάρνηση και επιδεικνύουν με πλατιά χαμόγελα τον οπλισμό τους. Η ταινία είναι σίγουρα διαφορετική από την πλειονότητα του είδους, όχι όμως και καλύτερη.
Αξιολόγηση: * (1)
Θοδωρής Τσομίδης