Σκηνοθεσία: Νίκος Κουτελιδάκης
Παίζουν: Γιάννης Μπέζος, Αντίνοος Αλμπάνης, Γιάννης Στάνκογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου, Ελένη Κοκκίδου, Γιάννης Ρίσβας
Διάρκεια: 102’
Αξιολόγηση: ****
Αν με ρωτούσαν ποιος χορός εμπεριέχει κοκτέιλ πάθους, έντασης, έρωτα και οδύνης, χωρίς δισταγμό θα απαντούσα: το αργεντίνικο τάνγκο και το ζεϊμπέκικο. Η επιλογή έγκειται αποκλειστικά και μόνο στο αν πρόκειται για χορό ανάμεσα σε δύο πρόσωπα ή αφορά μόνο ένα.
Στην ιστορία μας ένα πρόσωπο (υπολοχαγός Καραμανίδης) είναι αβάσταχτα ερωτευμένο με ένα άλλο (Ζωή), αλλά δεν έχει δύναμη να το εξομολογηθεί. Το τανγκό του δίνει το σθένος που του λείπει και λειτουργεί ως δούρειος ίππος για να την πλησιάσει σε κοινή θέα όλου του στρατοπέδου και να αποβάλει το φορτίο μεγατόνων που συμπιέζει την καρδιά του.
Τέσσερις άνθρωποι εμπλέκονται σε τρεις διαφορετικές ερωτικές σχέσεις υπό τους ήχους τριών διαφορετικών μουσικών θεμάτων. Ο λανθάνων έρωτας στροβιλίζει σε σπειροειδή τροχιά, όπως η βελόνα του πικάπ στα αυλάκια του δίσκου Tango Notturno, οδηγώντας το κάθε πρόσωπο στο στόχο του. Τον αντισυνταγματάρχη στην Αθήνα, τον υπολοχαγό στην αγκαλιά της Ζωής, τη Ζωή στην άνοιξη του έρωτα και τον «καλλιτέχνη» φαντάρο στο πολυπόθητο φιλί από τον υπολοχαγό. Όλα με την ακρίβεια της βελόνας στο δίσκο. Από την άκρη, με τα μεγαλύτερα αυλάκια, προς το κέντρο με τα μικρότερα, μέχρι το τέλος, όπου… οι νότες σιωπούν.
Πολλά συγχαρητήρια ανήκουν στη «δική» μας εταιρεία παραγωγής N-Orasis που έστησε άψογα την ατμόσφαιρα του ομότιτλου βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη. Όπως επίσης και στο Γιάννο Αιόλου για την υψηλής αισθητικής αιθέρια μουσική επένδυση, ισάξια ξένων συναδέλφων του. Η σκηνοθεσία είναι επιβλητική, οι ερμηνείες εξαιρετικές, η φωτογραφία καταλυτική (συμπρωταγωνιστεί). Μοναδικό «φάλτσο», το άστοχο μακιγιάζ των ηρώων στην ηλικία των γηρατειών.
Γιάννης Τοτονίδης
Παλαιότερη κριτική για το ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ του Νίκου Κουτελιδάκη.