TRANCE
Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ
Παίζουν: Τζέιμς ΜακΑβόι, Βενσάν Κασέλ, Ροζάριο Ντόσον, Ντάνι Σαπάνι
Διάρκεια: 101’
ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 5, VILLAGE COSMOS 2 (2η εβδομάδα)
Μετά την επιτυχία του «Slumdog Millionaire», τις «127 ώρες» και την αμφιλεγόμενη Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, ο Ντάνι Μπόιλ αποφάσισε να καταπιαστεί και με ένα ψυχολογικό θρίλερ. Το «Trance», το οποίο αποτελεί και την κινηματογραφική μεταφορά ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς, ήρθε καλλιεργώντας μεγάλες προσδοκίες σε κοινό και συντελεστές.
Ο Σάιμον, εργαζόμενος σε οίκο δημοπρασίας έργων τέχνης, εμπλέκεται στην κλοπή ενός πίνακα για λογαριασμό ενός παράνομου κυκλώματος. Όταν κατά τη διάρκεια της ληστείας καταλήγει με ένα χτύπημα στο κεφάλι και αμνησία, ο αρχηγός του κυκλώματος, Φρανκ επιστρατεύει κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο προκειμένου να αποσπάσει τις πληροφορίες για την τοποθεσία στην οποία κρύφτηκε ο πίνακας. Σε αυτό το πλαίσιο, μια υπνοθεραπεύτρια καλείται να εξερευνήσει τα βάθη της μνήμης του Σάιμον, ανοίγοντας παράλληλα και το δρόμο σε μια καταιγίδα αποκαλύψεων.
Από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του «Trance», πολλοί μας διαβεβαίωναν πως αποτελεί μια αποστολή στις πιο μύχιες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν αυτός ήταν ο στόχος του Ντάνι Μπόιλ, τότε απέτυχε, μιας και στην ταινία του, ο άνθρωπος και ο νους δεν λειτουργούν παρά σαν εφαλτήρια για φασαρία, ρηχή αγωνία και εύκολες ανατροπές, από αυτές που συνηθίζουμε στο Σκούμπι Ντου αλλά όχι στον πραγματικά υπαρξιακό κινηματογράφο (βλ. Μπέργκμαν) ή σοβαρότερα ψυχολογικά θρίλερ που όντως θολώνουν τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας (βλ. «Ντόνι Ντάρκο»). Κατά τ’ άλλα, έχουμε μια επιτυχημένη περιπέτεια με ληστείες, που χάρη στην ιδιαίτερη πλοκή της μας προσφέρει μια ευχάριστη κινηματογραφική εμπειρία.
Αξιολόγηση: ** (2)
Πέτρος Θεοδωρίδης