ΜΠΟΥΤΙΚ ΓΙΑ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ / (LE MAGASIN DES SUICIDES/ THE SUICIDE SHOP)
Σκηνοθεσία: Πατρίς Λεκόντ
Με τις φωνές των: Μπερνάρ Αλάν, Ιζαμπέλ Σπέιντ, Κέισι Μοτ Κλάιν, Ιζαμπέλ Κιαμί, Λοράν Γκεντρόν
Διάρκεια: 79’
ΟΛΥΜΠΙΟΝ – ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (3η εβδομάδα)
Είναι πάντα ευχάριστο να συναντάς το επίκαιρο σε κάθε μορφή τέχνης. Η συναισθηματική φόρτιση που αυτό προκαλεί είναι συνήθως πολλαπλάσια και καταφέρνει να σε δεσμεύσει σε ένα άλλο επίπεδο, είτε πρόκειται για ένα βιβλίο είτε για ένα τραγούδι είτε για μια ταινία. Ο Πατρίς Λεκόντ μας ξεναγεί σε ένα σινεφιλικό μιούζικαλ κινουμένων σχεδίων που οι αναφορές του στη σημερινή εποχή και στα συναισθήματα που την περικλείουν, είναι κάτι περισσότερο από εύστοχες. Η θλίψη των σημερινών ανθρώπων αλλά και η άκρατη αβεβαιότητα για το μέλλον, τους προκαλεί μια συναισθηματική φόρτιση που τους ξεπερνά. Και πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί μια τέτοια κατάσταση. Όπως μια μπουτίκ που σε βοηθά να βάλεις ένα οριστικό τέλος σε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα. Όμως, η ομορφιά της ταινίας δεν βρίσκεται ούτε στην ταύτιση με τη σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, ούτε στα, κάποιες φορές, κουραστικά τραγουδάκια, ούτε στην κινηματογραφική της αντιστοίχιση με την «Οικογένεια Άνταμς» και πολλές άλλες ταινίες. Βρίσκεται στην ανάδειξη του ανθρώπου σε πρωταγωνιστή, που μέσα από την αισιοδοξία και το χιούμορ μπορεί να αφήσει το ρόλο του απλού παρατηρητή και να πάρει ξανά τη θέση του στο πηδάλιο της ίδιας του της ζωής. Οι ουμανιστές Γάλλοι ξαναχτυπούν και μας παροτρύνουν να δίνουμε λιγότερη σημασία στα ερεθίσματα που μας φοβίζουν και να εστιάσουμε στη «φυσική» μας όρεξη για ζωή. Ο Πατρίς Λεκόντ μεταφέρει με μαεστρία το βιβλίο του Ζαν Τουλέ στη μεγάλη οθόνη βλέποντας το ποτήρι μισογεμάτο, δείχνοντάς μας το δρόμο κι όχι μια ουτοπική οριστική λύση…
Αξιολόγηση: *** (3)
Πέτρος Καλογεράς