ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΡΝΕΣΤΟ / (INFANCIA CLANDESTINA/ CLANDESTINE CHILDHOOD)
Σκηνοθεσία: Μπενχαμέν Άβιλα
Παίζουν: Τεό Γκουτιέρες Μορένο, Ναταλία Ορέιρο, Ερνέστο Αλτέιρο, Κριστίνα Μπανέγκας, Σεζάρ Τρονκόσο
Διάρκεια: 112’
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (3η εβδομάδα)
Μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα επαναστατικότητας, η Αργεντινή ήταν πάντα μια χώρα με ταραχώδη καθημερινότητα και με ανήσυχους ανθρώπους. Από αυτήν τη χώρα τυγχάνει να κατάγεται ο Χουάν, στην οποία επιστρέφει μαζί με τους καταζητούμενους γονείς του μετά από αρκετά χρόνια εξορίας. Η ζωή του μικρού Χουάν, που τώρα λέγεται Ερνέστο, δεν μοιάζει σε καμία περίπτωση με εκείνη ενός φυσιολογικού παιδιού. Οι μοναδικές φορές που αισθάνεται άλλωστε ευτυχισμένος είναι όταν κάνει πράγματα που συμβαδίζουν με την ηλικία του κι όχι όταν κρύβεται σε ένα αυτοσχέδιο καταφύγιο με ένα όπλο στο χέρι. Ο ισπανόφωνος τίτλος είναι πολύ εύστοχος και περιγραφικός: «Μυστική παιδική ηλικία». Όταν ένα παιδί αναγκάζεται να κρατήσει την παιδικότητά του μυστική, να είστε σίγουροι πως υποφέρει. Ύστερα από τη δυσνόητη και απότομη αρχή, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Μπενχαμέν Άβιλα χαράζει ένα γνώριμο μονοπάτι που η ξενάγησή του δεν μας κάνει την εντύπωση που θα θέλαμε, τουλάχιστον από την άποψη της ροής της. Όμως, η προσωπογραφία του μικρού Ερνέστο, ή Χουάν, και όλες οι ψυχολογικές μεταπτώσεις που αντιμετωπίζει, προσγειώσεις – απογειώσεις και πάλι από την αρχή, έχουν μια ειδική βαρύτητα και έναν απίστευτο συναισθηματισμό. Η παιδική ηλικία οφείλεται σε κάθε άνθρωπο, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς διαπραγματεύσεις. Τόσο μεγάλη είναι η προσήλωση και ο σεβασμός του σκηνοθέτη στην παιδική ηλικία, που στις σκηνές καθαρής βίας επιλέγει να χρησιμοποιήσει κόμικς, ίσως με σκοπό να εκτονώσει λίγο την ωμότητά της. Αξιέπαινη προσπάθεια, που όμως θα ήταν ακόμα καλύτερη εάν διέθετε μια εντονότερη αφήγηση και ένα σύνολο πειστικότερων ερμηνειών, με εξαίρεση εκείνων του πιτσιρικά και του συγκινητικού θείου Μπέτο…
Αξιολόγηση: *** (3)
Πέτρος Καλογεράς