STOKER
Σκηνοθεσία: Παρκ Τσαν-γουκ
Παίζουν: Μία Γουασικόφσκα, Νικόλ Κίντμαν, Μάθιου Γκούντι, Ντέρμοτ Μαλρόνι, Τζάκι Γουίβερ, Όλντεν Έρενραϊχ, Τζουντίθ Γκοντρές
Διάρκεια:
ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 2, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4, VILLAGE COSMOS 2 (3η εβδομάδα)
Η Ίντια, ένα 18χρονό κορίτσι, καλείται να αντιμετωπίσει το γεγονός του αιφνίδιου θανάτου του πατέρα της. Στο σπίτι, σαν μετεωρίτης, έρχεται ένας μυστήριος θείος, παντελώς άγνωστος και παντελώς γοητευτικός. Που μαζί με την αποδιοργανωμένη φιγούρα της μητέρας συνθέτουν ένα ερεθιστικό τρίγωνο που αναδύει μια ατμόσφαιρα αισθησιασμού και απειλής.
Μέσα στο εφιαλτικό στάδιο των ημερών που ακολουθεί, εντός των στενών ορίων των τειχών, η Ίντια έρχεται ουσιαστικά αντιμέτωπη με το στάδιο της ενηλικίωσης. Ενηλικίωση όχι από τη σκοπιά της χρονολογικής επαύξησης, αλλά από αυτήν της οντολογικής αυτοτέλειας. Και η ενηλικίωση προϋποθέτει να σκοτώσεις όλους σου τους γονείς. Να υπερβείς την προστατευτική σκιά του πατέρα. Να απαρνηθείς την μητρική τροφό. Να αναπτύξεις τις δικές σου άμυνες και τις δικές σου επιθετικότητες. Και να συνυπάρξεις με τις νεκρές γονεϊκές φιγούρες σε μάκρος. Να τις απομυθοποιήσεις. Να δεχθείς και να υπερβείς την οιδιπόδεια πλευρά του πόθου. Να χειρονομήσεις τις μέρες του αποχωρισμού, πρώτα του δικού σου και μετά των άλλων, μέχρι τα βάθη του εαυτού.
Πλέον μπαίνεις στη νέα εποχή. Στην ενήλικη εποχή. Η πρότερη απροσδιοριστία των φύλων δίνει τη θέση της στον πρωτόγνωρο ήχο μιας ανεξέλεγκτης, βιωματικής, εσώτερης ερωτικής επιθυμίας. Επιθυμία που σε ορίζει. Και ορίζει τον κόσμο που σε περιβάλλει. Τον νέο κόσμο. Τον κόσμο εκτός των τειχών. Ξεχύνεσαι. Πλέον όχι ως προστατευόμενος. Αλλά σαν κυνηγός. Ο νέος κόσμος οργανώνεται υπό τις έννοιες του θύτη και του θηράματος. Και εσύ απλά καλείσαι να διαλέξεις τα δικά σου, τα ιδιόκτητα όπλα.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον το πέρασμα του Παρκ Τσαν-γουκ στην Αμερική. Αναμιγνύοντας εφηβικούς προβληματισμούς ενηλικίωσης με το είδος του αμερικάνικου θρίλερ. Ωστόσο, θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε μια σχετική ατολμία. Καθώς ο Κορεάτης σκηνοθέτης αναπτύσσει με εγκράτεια τους ψυχολογικούς του στοχασμούς, σ’ ένα φιλμικό περιβάλλον που είναι μάλλον αρκετά δοκιμασμένο – αλλά και δόκιμο – στο παγκόσμιο κοινό.
Αξιολόγηση: *** (3)
Γιώργος Ευθυμίου