ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Στις 8/3 θα συνεργαστείτε με την ΚΟΘ σε μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση-συναυλία με τίτλο ‘Stand-Up Symphony’. Μιλήστε μας για αυτό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Αν και η σχέση κωμωδίας και μουσικής δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο στην κουλτούρα μας, πρόκειται για κάτι που γίνεται για πρώτη φορά σε τέτοιο μέγεθος στην Ελλάδα και χαίρομαι πολύ που μπορώ να συμμετέχω. Η χαρά μου είναι μάλιστα διπλή, επειδή κάτι τέτοιο το τολμά και το πραγματοποιεί ένας θεσμός στη Θεσσαλονίκη, αποδεικνύοντας αυτό που πάντα πίστευα: το καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας δεν εξαντλείται στην πρωτεύουσα, υπάρχουν φορείς και δομές που δρουν εξίσου πρωτότυπα, αν όχι και περισσότερο. Ένας από τους στόχους της βραδιάς αυτής που έχω θέσει εγώ ως κειμενογράφος και παρουσιαστής της, είναι να δανειστεί η συναυλία λίγο από το χιούμορ του σταντ-απ και το σταντ-απ λίγο από το συναίσθημα της συναυλίας. Αγαπώ την κλασική μουσική και ασχολούμαι ενεργά και με την όπερα, δεν έρχομαι για να διακωμωδήσω αυτού του είδους τη μουσική, αλλά έρχομαι με τρομερό άγχος και λαχτάρα να συνδράμω με όλους τους μουσικούς της ορχήστρας ως ένα ακόμα όργανο. Απλώς, μπορεί, ίσως, αυτό το όργανο να μη φοβηθεί και να φαλτσάρει και λίγο…
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία με την ΚΟΘ;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Η ιδέα και η πρόταση ήρθε από την καλλιτεχνική διευθύντρια της ορχήστρας Ζωή Τσόκανου, η οποία θα διευθύνει κιόλας την παράσταση. Με τη Ζωή γνωριστήκαμε, θα μπορούσα να πω, δι’ αλληλογραφίας: διηύθυνε κάποιες από τις παραστάσεις της οπερέτας «Νυχτερίδα» που είχε ανέβει στην Εθνική Λυρική Σκηνή και όπου είχα κάνει τη νέα μετάφραση των στίχων και της πρόζας. Όταν ήρθε από το εξωτερικό στην Αθήνα για τις παραστάσεις πήγα να την ακούσω και μετά τις συστήθηκα και μου είπε πόσο της άρεσε η δουλειά μου και ψάχνοντας να δει ποιος είμαι, είδε σταντ-απ μου. Όταν αργότερα ανακοινώθηκε πως αναλαμβάνει καθήκοντα καλλιτεχνικής διεύθυνσης στην ΚΟΘ, της έγραψα για συγχαρητήρια. Και λίγο αργότερα, κάποια μέρα, χτυπάει το κινητό μου και μου προτείνει να κάνουμε μαζί μια βραδιά σταντ-απ και συμφωνικής μουσικής, όπου δέχτηκα αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη! Πού να ξέραμε και οι δύο που μπλέκαμε, καθώς η προετοιμασία για τη βραδιά αυτή ήταν μακρόχρονη και εντελώς πρωτόγνωρη… Όμως οι ιδέες ήταν πολλές, η έμπνευση αστείρευτη και καταφέραμε να στήσουμε από κοινού τη μουσική ραχοκοκαλιά της βραδιάς.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Τι άλλο να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Με το που επιστρέψω στην Αθήνα, ξεκινώ πρόβες για τη «Σατανερί», μια οπερέτα που συν-σκηνοθετούμε με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη, σε μουσική διεύθυνση Χαράλαμπου Γωγιού και σκηνικά και κοστούμια Κωνσταντίνου Ζαμάνη. Παράλληλα συνεχίζω τις παραστάσεις μου με τον σταντ-απ μονόλογό μου «Καφρόκρεμα» ενώ ξύνω τα μολύβια μου για κάποιες μεταφράσεις που είναι για του χρόνου, ίσως κάποιες μάλιστα έρθουν και ως τη Θεσσαλονίκη…
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ: Μια ευχή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Εύχομαι όσοι ίσως κοιτούν με κάποια καχυποψία αυτή τη σύμπραξη συμφωνικής μουσικής και σταντ-απ, να έρθουν, να περάσουν καλά, και να φύγουν με κάτι που πρεσβεύω για τις τέχνες και γενικά: η καθαρότητα των ειδών είναι για τα βρόμικα μυαλά, ένας καθάριος νους δεν φοβάται να παίξει λίγο και να λερωθεί.
ΔΕΛΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ